W jaki sposób przeżywam Eucharystię?
Czy jesteś świadomy/a cudu, który dokonuje się na ołtarzu?
Film, który uświadamia bardzo wiele. Warto obejrzeć go choć raz:
<kliknij, aby otworzyć odnośnik do filmu>
11 czerwca 2013
9 czerwca 2013
Lednica 2013
01.06.2013 roku odbyło się XVII Spotkanie Młodych nad Lednicą ;] Oto kilka chwil, które przybliżą wam tamte wydarzenie:
Dlaczego warto wziąć udział w spotkaniu ? Myślę, że przede wszystkim dlatego, że to szczególny czas spotkania z Bogiem i drugim człowiekiem. Dla każdego z nas ogromnym umocnieniem w ziemskiej pielgrzymce jest spotkanie na swojej drodze, drugiego człowieka, który służy radością oraz pomocą, który tak jak my zmaga się z problemami, nie zrozumieniem wśród znajomych, ale chce trwać w Jedności z Bogiem i świadczyć o Nim każdego dnia swoim życiem. Lednica to spotkanie 50-60 a czasem i nawet 80 tysięcy młodych ludzi z całej Polski, którzy razem trwają na modlitwie, śpiewają oraz uwielbiają Boga tańcem. Spotkanie jest przepełnione Bożą Miłością, która ujawnia się w centralnych punktach programu np. na Polach Spowiedzi, gdzie można skorzystać z Sakramentu Pokuty i Pojednania, Eucharystii oraz Adoracji. Pewnie zastanawiacie się w jaki sposób na Polach sprawowana jest Eucharystia. Ogromnym ołtarzem jest Ryba. Widok tysiąca księży zmierzających w szatach oraz stułach "Drogą Tysiąclecia" na Eucharystię to świadectwo oddania naszych kapłanów, którzy przyjeżdżają na spotkanie, aby być do naszej dyspozycji i jednoczyć się z nami w tym, co jest charakterystyczne dla Lednicy ( wcześniej wspomniana wspólna zabawa, śpiew i modlitwa ). Każde spotkanie dotyczy jakiegoś tematu. W tym roku hasło spotkania brzmiało: "W imię Ojca". Uczestnicy otrzymali łyżeczki z napisem: "Karmisz nas do syta", śpiewniki Lednickie oraz książkę "Poznajcie mnie, Andrzej Bobola" (ks. Andrzej Suchy). W spotkaniu wziął także udział prezydent Polski, Bronisław Komorowski.
Poniżej zamieszczam kilka artykułów dotyczących Lednicy, w których możecie znaleźć np. zdjęcia.
Artykuł 1: <kliknij> (ze zdjęciami)
Artykuł 2: <kliknij> (ze zdjęciami)
Artykuł 3: <kliknij>
Dlaczego warto wziąć udział w spotkaniu ? Myślę, że przede wszystkim dlatego, że to szczególny czas spotkania z Bogiem i drugim człowiekiem. Dla każdego z nas ogromnym umocnieniem w ziemskiej pielgrzymce jest spotkanie na swojej drodze, drugiego człowieka, który służy radością oraz pomocą, który tak jak my zmaga się z problemami, nie zrozumieniem wśród znajomych, ale chce trwać w Jedności z Bogiem i świadczyć o Nim każdego dnia swoim życiem. Lednica to spotkanie 50-60 a czasem i nawet 80 tysięcy młodych ludzi z całej Polski, którzy razem trwają na modlitwie, śpiewają oraz uwielbiają Boga tańcem. Spotkanie jest przepełnione Bożą Miłością, która ujawnia się w centralnych punktach programu np. na Polach Spowiedzi, gdzie można skorzystać z Sakramentu Pokuty i Pojednania, Eucharystii oraz Adoracji. Pewnie zastanawiacie się w jaki sposób na Polach sprawowana jest Eucharystia. Ogromnym ołtarzem jest Ryba. Widok tysiąca księży zmierzających w szatach oraz stułach "Drogą Tysiąclecia" na Eucharystię to świadectwo oddania naszych kapłanów, którzy przyjeżdżają na spotkanie, aby być do naszej dyspozycji i jednoczyć się z nami w tym, co jest charakterystyczne dla Lednicy ( wcześniej wspomniana wspólna zabawa, śpiew i modlitwa ). Każde spotkanie dotyczy jakiegoś tematu. W tym roku hasło spotkania brzmiało: "W imię Ojca". Uczestnicy otrzymali łyżeczki z napisem: "Karmisz nas do syta", śpiewniki Lednickie oraz książkę "Poznajcie mnie, Andrzej Bobola" (ks. Andrzej Suchy). W spotkaniu wziął także udział prezydent Polski, Bronisław Komorowski.
Poniżej zamieszczam kilka artykułów dotyczących Lednicy, w których możecie znaleźć np. zdjęcia.
Artykuł 1: <kliknij> (ze zdjęciami)
Artykuł 2: <kliknij> (ze zdjęciami)
Artykuł 3: <kliknij>
Odnaleźć się wśród dewotek...
Dziś będzie krótko, zwięźle i (mam nadzieję) na temat.
W naszym otoczeniu pewnie nie trudno o znalezienie zadeklarowanego katolika, tak jak i tzw mohera. Za to człowieka żyjącego wiarą można szukać tylko ze świecą...
Zewsząd otaczają nas nagany i upomnienia przez (nie będę owijać w bawełnę) hipokrytów. Znana sytuacja?
Nieważne, co robisz, ważne, żeby raz w tygodniu pokazać się w kościele i dobrze wyglądać, bo "co ludzie powiedzą?"
Przez to wszystko, coraz częściej człowiek, który nie oddziela wiary od życia jest nazywany fanatykiem, a wiara zaczyna być postrzegana jako zbiór zakazów i nakazów.
"katolikowi nie wolno tego, nie wolno tamtego, to nie wypada..."- Nic tylko siedzieć i się modlić, tj. tłuc formułki, nad których znaczeniem głębiej się nie zastanawialiśmy.
Nie ma większej trucizny dla życia duchowego!
Kiedy w życie wkrada się strach, a człowiek nie wie dokładnie, w co wierzy, zaczyna mu się wydawać, że Bóg to jakiś tyran, który dał nam mnóstwo zakazów i za ich złamanie surowo nas ukaże po śmierci. Oczywiście, bez ostrzeżenia!
Kto jest odpowiedzialny za wykreowanie takiego wizerunku Boga? Na pewno ten, kto nigdy nie poznał, jak piękna jest żywa wiara. Szkoda mi takich ludzi...
Najgorsze jest jednak to, że ludzie widząc tylko zakazy albo:
a) uciekają z kościoła
b) tak się boją, że zrobią coś złego, że wolą nie robić nic.
-nie ma chyba już nic gorszego!
Gdybyśmy mieli po prostu żyć i nie grzeszyć, Bóg pewnie by nas nie stwarzał... Bo po co?
Jesteśmy tutaj przecież po to, by robić coś dobrego! Dlatego jeśli myśląc kościół, widzisz tylko prawo, popatrz na Boga, który przede wszystkim kocha. Nieważne od tego, co robimy.
(mam nadzieję, że nie było zbyt chaotycznie. Mój wniosek: nie daj się zastraszyć dewotkom, ani wmówić sobie, że jesteś "zły".) Bóg każdemu dał coś dobrego, każdy ma niepowtarzalną osobowość i jakiś cel na tej ziemi. Nawet jeśli nie wygląda na "dobrego chrześcijanina". (poza tym, nikt nie ma prawa Cię oceniać!)
|
|
|
\/
Rób swoje i trzymaj się Boga. Amen.
W naszym otoczeniu pewnie nie trudno o znalezienie zadeklarowanego katolika, tak jak i tzw mohera. Za to człowieka żyjącego wiarą można szukać tylko ze świecą...
Zewsząd otaczają nas nagany i upomnienia przez (nie będę owijać w bawełnę) hipokrytów. Znana sytuacja?
Nieważne, co robisz, ważne, żeby raz w tygodniu pokazać się w kościele i dobrze wyglądać, bo "co ludzie powiedzą?"
Przez to wszystko, coraz częściej człowiek, który nie oddziela wiary od życia jest nazywany fanatykiem, a wiara zaczyna być postrzegana jako zbiór zakazów i nakazów.
"katolikowi nie wolno tego, nie wolno tamtego, to nie wypada..."- Nic tylko siedzieć i się modlić, tj. tłuc formułki, nad których znaczeniem głębiej się nie zastanawialiśmy.
Nie ma większej trucizny dla życia duchowego!
Kiedy w życie wkrada się strach, a człowiek nie wie dokładnie, w co wierzy, zaczyna mu się wydawać, że Bóg to jakiś tyran, który dał nam mnóstwo zakazów i za ich złamanie surowo nas ukaże po śmierci. Oczywiście, bez ostrzeżenia!
Kto jest odpowiedzialny za wykreowanie takiego wizerunku Boga? Na pewno ten, kto nigdy nie poznał, jak piękna jest żywa wiara. Szkoda mi takich ludzi...
Najgorsze jest jednak to, że ludzie widząc tylko zakazy albo:
a) uciekają z kościoła
b) tak się boją, że zrobią coś złego, że wolą nie robić nic.
-nie ma chyba już nic gorszego!
Gdybyśmy mieli po prostu żyć i nie grzeszyć, Bóg pewnie by nas nie stwarzał... Bo po co?
Jesteśmy tutaj przecież po to, by robić coś dobrego! Dlatego jeśli myśląc kościół, widzisz tylko prawo, popatrz na Boga, który przede wszystkim kocha. Nieważne od tego, co robimy.
(mam nadzieję, że nie było zbyt chaotycznie. Mój wniosek: nie daj się zastraszyć dewotkom, ani wmówić sobie, że jesteś "zły".) Bóg każdemu dał coś dobrego, każdy ma niepowtarzalną osobowość i jakiś cel na tej ziemi. Nawet jeśli nie wygląda na "dobrego chrześcijanina". (poza tym, nikt nie ma prawa Cię oceniać!)
|
|
|
\/
Przypowieść o talentach1
14 Podobnie też [jest] jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. 15 Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz 16 ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. 17 Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. 18 Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. 19 Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. 20 Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: "Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem". 21 Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!" 22 Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: "Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem". 23 Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!" 24 Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: "Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. 25 Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!" 26 Odrzekł mu pan jego: "Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. 27 Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. 28 Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. 29 Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma2. 30 A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz - w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów".Rób swoje i trzymaj się Boga. Amen.
Subskrybuj:
Posty (Atom)